Yenilenebilir güç alanında odaklanan bir fikir kuruluşu olan REN21’in yeni yayımlanan 2022 Yenilenebilir Güç Global Durum Raporu’na nazaran elektrik üretimindeki yenilenebilir güç kapasitesinde 2020’ye nazaran yüzde 17 artışla (314,5 GW) bir rekor gerçekleşti. Fakat birebir vakitte, hükümetler 2018 ve 2020 yılları ortasında fosil yakıt sübvansiyonlarına 8 trilyon dolar harcadı; bu da 2020 global GSYİH’in yüzde 7’sine denk geliyor.
TÜRKİYE’DE YENİ KAPASİTENİN YARISI RÜZGAR
Raporda Türkiye, bilhassa rüzgâr gücünden elektrik üretiminde öne çıkarken 2021 yılı prestijiyle toplam 10,8 GW rüzgar kapasitesiyle dünya genelinde 10’uncu sırada yer alıyor. Rüzgar gücü toplam elektrik üretiminin yüzde 9,8’inden fazlasına katkıda bulunuyor ve 2021’de Türkiye’nin yeni kurulan elektrik üretim kapasitesinin yarısını rüzgar gücü oluşturuyor.
Son 10 yılda Türkiye, rüzgâr gücü kapasitesini 10 kat artırırken hem yerli hem de yabancı üreticilerin üretim tesislerini içeren güçlü bir sanayi tedarik zinciri geliştirdi. 2021’in sonlarında, Türkiye’deki yeni kurulumların maliyeti, beş yıl öncesine nazaran ortalama yüzde 32 daha düşük gerçekleşirken yeni kurulacak rüzgar gücü kapasitesinden yapılacak elektrik üretimi, karbon fiyatı hesaba katılmasa dahi, ithal kömürden daha ucuz.
KAPASİTEDE REKOR ARTIŞ
Rapora nazaran yenilenebilir güç kapasitesinde rekor artışlara karşın, yenilenebilir gücün global güç kullanımındaki hissesi 2021’de sabit kaldı. Elektrik bölümünde, yenilenebilir güç kapasitesinde (2020’ye nazaran yüzde 17 artışla 314,5 GW) ve üretimde (7,793 terawatt-saat) yapılan rekor artışlar, elektrik tüketimindeki yüzde 6’lık genel artışı karşılayamadı. Isıtma ve soğutmada, sonuncu güç tüketimindeki yenilenebilir hissesi 2009’da yüzde 8,9’dan 2019’da yüzde 11,2’ye yükseldi. Yenilenebilir hissesinin 2009’da yüzde 2,4’ten 2019’da yüzde 3,7’ye çıktığı ulaşım kesimindeki ilerleme eksikliği bilhassa tasa verici zira dal global güç tüketiminin yaklaşık üçte birini oluşturuyor.
SIFIR EMİSYON TAAHHÜDÜNE KARŞI FOSİL ARAYIŞI
REN21 İcra Yöneticisi Rana Adib, “Daha fazla hükümet 2021’de net sıfır sera gazı emisyonu taahhüdünde bulunsa da, gerçek şu ki, güç krizine cevap olarak birden fazla ülke yeni fosil yakıt kaynakları aramaya ve daha da fazla kömür, petrol ve doğal gaz yakmaya geri dönd.” dedi.
Kasım 2021’deki Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Konferansı’nın (COP26) öncesinde, bir rekor gerçekleştirerek 135 ülke 2050 yılına kadar net sıfır sera gazı emisyonu elde etme kelamı verdi. Fakat bu ülkelerden yalnızca 84’ünün iktisat çapında yenilenebilir güç gayeleri olurken yalnızca 36’sının yüzde 100 yenilenebilir güç gayesi vardı. BM iklim dorukları tarihinde birinci defa, COP26 deklarasyonu kömür kullanımının azaltılması gereksiniminden kelam etti, lakin ne kömür ne de fosil yakıtlarda hedeflenen azaltımlar için davette bulunmadı.
Rapor, ülkelerin net sıfır taahhütlerini yerine getirmenin büyük gayretler gerektireceğini ve COVID-19 ile yakalan momentumun kullanılmadığını açıkça ortaya koyuyor. Birçok ülkedeki değerli yeşil toparlanma tedbirlerine karşın, 2021’deki güçlü ekonomik toparlanma – global gerçek gayri safi yurtiçi hasılanın yüzde 5,9 büyümesiyle –nihai güç tüketiminde yüzde 4’lük bir artışa katkıda bulunarak yenilenebilir güçteki büyümeyi dengeledi. Sadece Çin’de, sonuncu güç tüketimi 2009 ile 2019 ortasında yüzde 36 arttı. 2021’de global güç kullanımındaki artışın birçok fosil yakıtlar tarafından karşılandı ve dünya çapında 2 milyar tonun üzerinde karbondioksit emisyonuyla tarihteki en büyük artışa neden oldu.
İTHAL FOSİL GÜÇLE GELEN EMTİA ŞOKU
2021 yılı tıpkı vakitte, 1973 petrol krizinden bu yana güç fiyatlarındaki en büyük artışla birlikte ucuz fosil yakıtlar çağının da sonu oldu. Yılsonuna kadar, doğal gaz fiyatları Avrupa ve Asya’da 2020 düzeylerinin yaklaşık 10 katına ulaştı ve ABD’de üç katına çıkarak 2021’in sonunda büyük pazarlarda toptan elektrik fiyatlarında bir artışa yol açtı. Rusya Federasyonu’nun Ukrayna’yı işgali ortaya çıkan güç krizini düzgünce şiddetlendirerek, global ekonomik büyüme üzerinde ağır bir baskı oluşturan ve fosil yakıt ithalatına bağımlı 136’dan fazla ülkeyi sarsan eşi görülmemiş bir emtia şok dalgasına neden oldu.
Rusya’nın, bilhassa Avrupa’ya kritik doğal gaz ve petrol ihracatını durdurma tehdidi, yenilenebilir güce geçişin aciliyetinin altını çizdi. Krizle gayret etmek için Avrupa Birliği ve ulusal ve mahallî idareler pak güç maksatlarını güncellediler ve güç geçişini hızlandırmak için çok sayıda tedbir aldılar, lakin birebir vakitte eski reçetelere başvurmaya devam ediyorlar. Birleşik Krallık üzere kimi ülkeler, yeni vergiler açıklamış olsa da, birden fazla ülke birebir anda fosil yakıtlar üzerinde yeni sübvansiyonlar yürürlüğe koydu. Kömür, petrol ve doğal gaz sanayileri, güç krizinden ve hükümetlerin reaksiyonlarından hem kâr hem de nüfuz elde ederek en önemli yararlananlar oldu.
HİNDİSTAN YENİLENEBİLİR GÜÇ DAYANAĞINI AZALTTI
Raporda, iklim hareketine yönelik yenilenen taahhütlere karşın hükümetlerin yeniden de fosil yakıt üretimi için sübvansiyon sağlamayı ve güç krizinin tesirlerini azaltmak için birinci tercihleri olarak kullanmayı tercih ettiğini belgeliyor. 2018 ve 2020 yılları ortasında hükümetler, fosil yakıt sübvansiyonlarına 18 trilyon doları –2020’de global GSYİH’nin yüzde 7’si kadar harcadı. Birtakım durumlarda (Hindistan’da olduğu gibi) yenilenebilir kaynaklara verilen dayanağı azaltarak bunu gerçekleştirdi.